Swoim mieszkańcom zapewnia warunki bezpiecznego i godnego życia, intymność, niezależność oraz, w miarę ich możliwości, samodzielność. Osobom przebywającym w DPS, zapewnia się usługi bytowe, opiekuńcze, edukacyjne, społeczne, religijne oraz umożliwia się korzystanie ze świadczeń przysługujących z tytułu powszechnego ubezpieczenia społecznego.
W latach 50-tych, a konkretnie w 1956 roku, w ówczesnym Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej, w planach inwestycyjnych tego ministerstwa znalazła się koncepcja wybudowania nowego, typowego Zakładu dla Nieuleczalnie Chorych z lokalizacją w Chodzieży. Projekt placówki został opracowany przez Wojewódzkie Biuro Projektów w Warszawie. Pod koniec 1958 roku rozpoczęto budowę Zakładu dla Nieuleczalnie Chorych.
Początkowo bezpośrednim inwestorem było Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Chodzieży, później obowiązki inwestora przejęła Wojewódzka Rada Narodowa w Poznaniu. Tym sposobem, w kwietniu 1964 roku oddano do użytku Państwowy Zakład Specjalny z przeznaczeniem dla osób przewlekle chorych i niepełnosprawnych, obliczony na 150 miejsc. Jak na ówczesne lata był to jeden z pierwszych w pełni nowoczesnych zakładów tego typu, zaprojektowanych z myślą o osobach niepełnosprawnych. Pierwszymi pacjentami byli pensjonariusze z likwidowanego Państwowego Zakładu Specjalnego w Pile, a także z przepełnionych tego typu placówek z terenu woj. poznańskiego i innych. Otwarcia placówki dokonał 25 kwietnia Minister Zdrowia i Opieki Społecznej Jan Sztachelski w towarzystwie Dyrektora Departamentu Mieczysława Karczewskiego oraz władz wojewódzkich, powiatowych oraz partyjnych. Nazwa placówki ulegała zmianom na przestrzeni lat. Tak więc w 1971 roku zmieniono nazwę "Zakład Specjalny" na "Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych". Aktualnie Dom Pomocy Społecznej w Chodzieży.
Dom Pomocy Społecznej w Chodzieży położony jest na obrzeżach miasta przy trasie Piła-Poznań. W pobliżu usytuowane są przystanki autobusowe.
Otaczający Dom las oraz znajdujące się w pobliżu jezioro są wspaniałymi miejscami do spacerów i wypoczynku dla mieszkańców i osób odwiedzających. Dookoła Domu rozciąga się, dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych, park. Brak barier architektonicznych umożliwia im samodzielne wypoczywanie w otoczeniu zieleni.
„Korzystaj z czasu, który masz. Nie martw się o to, co przyniesie jutro. Ciesz się tym, co masz w danej chwili”
J.A. Saare, Dead, Undead, or Somewhere in Between